Podejźrzon księżycowy

Podejźrzon księżycowy

19 maja 2018 Wyłączono przez admin

Podejźrzon księżycowy (Botrychium lunaria)

Jest to jedna z kilku paprotek, dzięki którym powstał mit o kwiecie paproci, choć samą roślinę jest czasem bardzo ciężko zauważyć. Jej drobne liście i niewysoki wzrost dobrze maskują w gęstwinie traw i innej roślinności. Najliczniej spotkać ją można w górach, gdzie występuje zarówno na pogórzu jak i w najwyższych partiach Karkonoszy. 


Nasięźrzałowate (Ophioglossaceae)

Wytwarzanie zarodników: V-VI

Występowanie: Gatunek posiada rozproszone stanowiska niemal na całej półkuli północnej obejmując zwartym zasięgiem Europę od Wysp Brytyjskich i Niemiec poprzez kraje Europy Środkowej, płw. Skandynawski, płw. Bałkański aż po Europę Wschodnią do gór Ural. Rozproszone stanowiska obejmują pozostałą część Europy Zachodniej (Francja, płw. Iberyjski, Grecja) a także północną część Ameryki Północnej (większość Kanady, wybrzeża Grenlandii, północne i północno-zachodnie obszary Stanów Zjednoczonych) oraz Azję (południowa Syberia, syberyjski Daleki Wschód, Kamczatka, Himalaje, Azja Mniejsza, Kaukaz, północno-wschodnie Chiny i wyspy Kurylskie). Notowany także na Azorach, południowych krańcach Ameryki Południowej i w Australii.

W Polsce rozproszone stanowiska notowane są niemal na całym terytorium kraju z rzadszymi wystąpieniami w środkowych regionach (łódzkie, mazowieckie, świętokrzyskie, wielkopolskie). Częściej notowany jest głównie w regionach wschodnich (podlaskie, lubuskie), północnych (pomorskie, warmińsko-mazurskie) oraz południowo-zachodnich (dolnośląskie, śląskie, małopolskie). Notowany głównie w paśmie Pomorza oraz w regionach górskich (Karpaty, Sudety) i wyżynnych (Wyżyna Śląska, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska). Chroniony w wielu parkach narodowych (Karkonoski, Tatrzański, Pieniński, Borów Tucholskich, Gór Stołowych, Poleski, Roztoczański) i rezerwatach przyrody, m.in. Biała Góra, Dolina Kulawy, Dziki Ostrów, Kępa Redłowska, Łęg Dębowy i Pastwa.

Na Dolnym Śląsku dawniej notowany w rozproszeniu niemal na całym terytorium województwa, obecnie na wielu stanowiskach wymarły. Najliczniej stwierdzony w paśmie Sudetów i ich Pogórza, gdzie pojedyncze stanowiska notuje się na większości pasm górskich, m.in. Karkonosze, Góry i Pogórze Izerskie, Góry i Pogórze Kaczawskie, Góry Stołowe, Góry Orlickie, Masyw Śnieżnika i Góry Bardzkie. Wiele stanowisk chronionych w obu parkach krajobrazowych, brak informacji odnośnie rezerwatów przyrody.