Rosiczka okrągłolistna

Rosiczka okrągłolistna

1 grudnia 2017 Wyłączono przez admin

ROSICZKA  OKRĄGŁOLISTNA  (Drosera rotundifolia)

Rosiczkowate (Droseraceae)

Okres kwitnienia: VI-VIII

Wygląd:

Występowanie: Rozpowszechniona w Europie w pasie od północnej Hiszpanii po Rosję. Południowa granica zasięgu obejmuje Pireneje, Alpy, równinę Panońską, Karpaty i zachodnią Ukrainę. Północna sięga po półwysep Kolski i Jurgę. Poza tym występuje na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej (od Georgii po zatokę Św. Wawrzyńca).

W Polsce stanowiska rozpowszechnione na terenie całego kraju. Najliczniej w pasie pojezierzy, na Mazurach, Podlasiu i Lubelszczyźnie. Poza tym liczne stanowiska na Górnym Śląsku, Ziemi Lubuskiej, Mazowszu i ziemi Kaliskiej.

Na Dolnym Śląsku posiada rozproszone stanowiska zarówno na nizinach jak i w górach. W części nizinnej notowana głównie w Borach Dolnośląskich i Dolinie Baryczy. W Sudetach liczne stanowiska zachowały się na torfowiskach i terenach podmokłych w Rudawach Janowickich, Górach Izerskich, Górach Bystrzyckich, Górach Sowich, Masywie Śnieżnika i Górach Kamiennych. Chroniona w niektórych rezerwatach (Torfowiska Doliny Izery, Torfowisko pod Zieleńcem, Torfowisko Borówki i Brzeźnik).

Środowisko: Rośnie głównie w reglu dolnym i górnym, rzadziej w piętrze kosówki, na torfowiskach wysokich, czasem spotykana na torfowiskach niskich, wrzosowiskach oraz brzegach jezior dystroficznych. Preferuje stanowiska słoneczne lub jasne na glebach wilgotnych i mokrych o odczynie kwaśnym.

Opis ogólny: Gatunek objęty ścisłą ochroną. Głównym zagrożeniem jest niszczenie torfowisk poprzez osuszanie, obniżanie poziomu wód gruntowych czy eksploatację torfowisk poprzez wybieranie torfu w celach np. ogrodniczych. Poza tym, dużym zagrożeniem jest eutrofizacja torfowisk spowodowana napływem nawozów z otaczających torfowiska pól uprawnych.

Rosiczka okrągłolistna jest jednym z kilkunastu owadożernych roślin występujących w Polsce. Azot pobiera z ciał owadów, które wabi na swoje charakterystyczne wypustki z lepką cieczą. Uważa się że owa ciecz imituje rosę. Spragnione owady siadają na rosiczce, w celu ugaszenia pragnienia, wprost w pułapkę. Lepka substancja unieruchamia owady. W tym czasie liść zawija się , obejmując całego owada w celu zwiększenia powierzchni styku z gruczołami wydzielającymi soki trawienne.

Głównym składnikiem soku trawiennego jest kwas mrówkowy. „Rozpuszczone” ciało owada jest systematycznie wchłaniane przez liście. Cały proces trwa około doby. Po tym czasie liście z powrotem otwierają się, pozostawiając tylko chitynowy szkielet. Rosiczka pobiera azot w tak oryginalny sposób ponieważ brakuje go w jej środowisku życia. Czasem zdarza się że w jej liście pułapkowe trafi się mały płaz lub ślimak.

Roślina lecznicza. Zawiera cholinę, związki cyjanogenne oraz glikozydy.

Inne gatunki: Poza rosiczką okrągłolistną w Polsce występuje rosiczka długolistna (Drosera anglica ) oraz pośrednia (Drosera intermedia). Z obiema może tworzyć mieszańce. Efektem krzyżowania z rosiczką długolistną jest rosiczka owalna (D. x obovata) , natomiast z pośrednią jest Drosera x beleziana.