TOP 10 Najcenniejszych Gór

TOP 10 Najcenniejszych Gór

3 marca 2018 Wyłączono przez admin

 

Sudety to cenny przyrodniczo region, rozciągający się na terenie Polski od doliny Nysy Łużyckiej po Góry Opawskie. Na przestrzeni kilkuset kilometrów możemy naliczyć setki mniejszych i większych gór, wzgórz i pagórków. Dzięki wielowiekowej działalności ludzkiej, 90% sudeckich gór stanowi przyrodniczą pustynię, na której rosną monokultury świerka zabijające jakąkolwiek różnorodność. Jednak mimo wszystko, na wielu terenach ostały się siedliska zbliżone do naturalnych, gdzie możemy spotkać całą gamę rzadkich i ciekawych roślin. Zapraszam do subiektywnego rankingu najcenniejszych przyrodniczo gór na terenie polskich Sudetów! 


Miejsce 10

Słupiec  – Masyw Śnieżnika

Mało znana, podłużna góra o stosunkowo łagodnych zboczach porośniętych buczynami storczykowmi z liczną i ciekawą florą. Teren wybitnie cenny ze względu na bardzo dobrze zachowane siedliska lasów bukowych oraz muraw kserotermicznych z rzadkimi lub chronionymi gatunkami, w tym liczne storczykowate (żłobik, gnieźnik, kruszczyki, listera), goryczki oraz z jednym z zaledwie kilku na terenie Dolnego Śląska stanowisk zawilca wielkokwiatowego. Dzięki małemu zainteresowaniu, góra jest praktycznie nieodwiedzana, nie ma tu szlaków ani ścieżek. Obecnie na terenie Słupca prowadzone są intensywne wycinki, które prawdopodobnie spowodują znaczne zubożenie o wartości przyrodnicze tej góry.


Miejsce 9

Rogowa Kopa – Góry Stołowe

Sama góra nie jest zbytnio znana, jednak większość miłośników Sudetów będzie kojarzyć  Sawannę Łężycką, która porasta szczytowe, płaskie fragmenty góry. Teren tworzy bardzo charakterystyczny krajobraz z wieloma rzadkimi i cennymi gatunkami roślin, w całości objętej ochroną w ramach Parku Narodowego Gór Stołowych. Na zachodnich zboczach występują interesujące łąki i żyzne buczyny z takimi perełkami jak goryczuszka czeska, storczyca kulista i skalnica zwodnicza, dla której jest to obecnie jedyne znane miejsce występowania w Polsce! Rzadkie gatunki roślin występują na terenie nieudostępnionym dla turystów, daleko poza szlakami parku. Jednak krajobrazowe widoki sawanny rekompensują ten brak.


Miejsce 8

Grzywacz – Pogórze Orlickie

Niewysoka, prawie bezleśna góra leżąca w pobliżu drogi krajowej i znacznie bardziej znanej góry – Gomoły z ruinami zamku Homole. Całość znajduje się na terenie obszaru Natura 2000 Grodczyn-Homole i obejmuje najcenniejsze i największe w Sudetach płaty muraw kserotermicznych z bardzo bogatą florą. Możemy tutaj spotkać m.in. lilie bulwkowatą, goryczuszkę czeską (jedno z zaledwie 3 znanych stanowisk), zerwę kulistą, gółkę długoostrogową, zarazę wielką (największa dolnośląska populacja) i mieczyna dachówkowatego. Całość stanowi jedno z najpiękniejszych kwiatowych widoków w obrębie Sudetów, szczególnie w szczycie kwitnienia. Dodatkowymi atutami są piękne widoki na okoliczne góry oraz widok tysięcy kwitnących zimowitów i pełników, tworzących całe kwiatowe dywany.


Miejsce 7

Ostrzyca – Pogórze Kaczawskie

Najsłynniejszy sudecki wulkan, nasza rodzima góra Fudżi, której charakterystyczny kształt widać z odległości dziesiątek kilometrów. Jej szczyt i zbocza porasta cała mozaika rzadkich i cennych ekosystemów z licznymi gatunkami roślin (paprocie serpentynowe, storczykowate). Do niedawna swoje jedyne stanowisko w Polsce miał tutaj czosnek sztywny, relikt epoki lodowcowej, obecnie uznany za wymarły na obszarze Polski. Pomimo znacznej utraty wartości przyrodniczych w ciągu ostatnich kilku dekad, Ostrzyca wciąż stanowi jeden z najcenniejszych fragmentów polskiego pogórza. Z tego powodu na jej szczycie utworzono rezerwat przyrody, który oprócz przyrody ożywionej chroni także bazaltowe stożki i liczne naturalne gołoborza.


Miejsce 6

Miłek – Góry Kaczawskie

Masyw objęty niemal w całości jako rezerwat przyrody, obejmujący jedne z największych połaci ciepłolubnych buczyn storczykowych w kraju oraz niewielkich płatów muraw kserotermicznych z bardzo liczną i cenną florą. Na stokach możemy spotkać m.in. lilię złotogłów, obuwika pospolitego, buławnika mieczolistnego, buławnik wielkokwiatowego i cisa pospolitego. Jest to jedyne znane obecnie miejsce występowania cyklamena purpurowego w Polsce. Oprócz roślin, Miłek słynie z długiej listy rzadkich gatunków grzybów, m.in. liczne gwiazdosze, koronica ozdobna, muchomor szyszkowaty oraz borowik szatański, dla którego do niedawna, było to jedyne znane miejsce w kraju. Obecnie nie ma wytyczonych szlaków przez rezerwat, jedynie wokół jego przygranicznych fragmentów. Wraz z górą Połom, znajdującą się po przeciwnej stronie doliny, stanowią jedno z najcenniejszych miejsc w tej części kraju.


Miejsce 5

Radunia – Masyw Ślęży

Mniejsza siostra Ślęży, będąca w starożytności miejscem kultu księżyca. Obecnie jej wierzchołek stanowi rezerwat przyrody chroniący unikalne dla regionu siedliska świetlistej dąbrowy, muraw kserotermicznych i muraw panońskich z licznymi i rzadkimi gatunkami roślin, m.in. przytulia stepowa (jedno z 2 stanowisk w Sudetach), zanokcica ciemna, zanokcica północna, czosnek skalny, miodownik melisowaty, buławnik mieczolistny, lilia złotogłów i wiele innych. Niestety z powodu pożaru w latach 90. wyginęły na terenie Raduni niektóre cenne gatunki jak buławnik czerwony. Mimo wszystko Radunia stanowi najcenniejszą ostoję przyrody w okolicy, wraz z rezerwatem Łąką Sulistrowicką, która obejmuje najniższe fragmenty w północnej części masywu z licznymi rzadkimi gatunkami roślin (m.in. ostatnie znane stanowisko mieczyka błotnego w kraju).


Miejsce 4

Śnieżka – Karkonosze

Najwyższa góra Sudetów, będąca królową naszych dolnośląskich gór. Oprócz niesamowitych walorów krajobrazowych i widokowych, teren Śnieżki charakteryzuje duże bogactwo rzadkich gatunków roślin, w tym roślin występujących w Polsce tylko na terenie Karkonoszy. Do najważniejszych gatunków należą m.in. gnidosz sudecki, będący endemitem karkonoskim, sasanka alpejska, rozchodnik alpejski, kosodrzewina, wierzba lapońska, czosnek syberyjski i wiele innych górskich gatunków. Śnieżka jest najbardziej znaną i fotografowaną sudecką górą, będącą jednocześnie najwyższym szczytem Czech. Co roku odwiedzają ją setki tysięcy osób. Mimo tak wielkiego natężenia ruchu, większość roślin nie jest zagrożona, albowiem ludzie zmuszeni są do poruszania się po ściśle wyznaczonych szlakach, często ogrodzonych, co dodatkowo zapobiega deptaniu muraw. Latem idąc szlakami można obserwować kwitnące sasanki i gnidosze wiedząc, że to możemy je spotkać tylko tutaj.


Miejsce 3

Wapniarka – Masyw Śnieżnika

Jedna z najbardziej cennych gór, będącą jednocześnie jedną z najbardziej zdewastowanych przez nieracjonalną gospodarkę leśną. Na Wapniarce, zwanej czasem Bielicą, występują jedne z największych i najcenniejszych płatów ciepłolubnej buczyny storczykowej oraz muraw kserotermicznych. Jest to miejsce występowania m.in. obuwika pospolitego, żłobika koralowego, buławnika czerwonego (jedyne stanowisko na Ziemi Kłodzkiej), zawilca wielkokwiatowego (jedno z kilku stanowisk na Dolnym Śląsku), goryczki krzyżowej, goryczuszki gorzkawej, kruszczyka rdzawoczerwonego, lilii złotogłów i wielu , wielu innych. Wapniarka jest najbardziej znaną i rozpoznawalną górą z Pasmka Krowiarek, głównie z powodu ulokowania po sąsiedzku z głównymi drogami w powiecie oraz istnienia wieży widokowej, która jest chętnie odwiedzana przez turystów i miejscowych. Niestety, idąc na wieżę można niemalże zawsze usłyszeć pracujące maszyny do ścinki drzew oraz zauważyć coraz bardziej przerzedzające się lasy bukowe.


Miejsce 2

Połom – Góry Kaczawskie

Jedna z najcenniejszych gór, nie tylko w Sudetach ale w całej Polsce, będącą jednocześnie jedną z najbardziej zdewastowanych przez działający kamieniołom. Pierwotnie miejsce występowania ponad 500 taksonów, w tym całego wachlarza storczyków, stawiające górę w czołówce bioróżnorodności wśród polskich szczytów. Na terenie Połomu stwierdzono m.in. wszystkie 3 gatunki buławników, żłobika koralowego, obuwika pospolitego, goryczuszkę gorzkawą, goryczuszkę orzęsioną,  fiołka skalnego, kilka gatunków kruszczyków (szerokolistny, rdzawoczerwony, Mullera), lilię złotogłów i wiele innych. Do lat 80. było to ostatnie znane stanowisko storczyka kukawki. Obecnie góra jest silnie zdewastowana, a białe marmurowe ściany kamieniołomu są widoczne z odległości dziesiątek kilometrów, w tym ze szczytu Śnieżki. Wraz z leżącym po sąsiedzku Miłkiem stanowią przykład skrajności. Jedna góra chroniona jako rezerwat, druga niszczona od pokoleń.


Miejsce 1

Śnieżnik – Masyw Śnieżnika

Najwyższy szczyt Ziemi Kłodzkiej, górujący nad okolicznymi pasmami. Jako jedyna góra w tej części Sudetów posiada naturalne piętro alpejskie z rzadkimi i cennymi gatunkami roślin. Możemy tutaj spotkać m.in. dzwonka brodatego, który w Polsce rośnie tylko na Śnieżniku i w okolicy oraz endemiczny podgatunek pierwiosnka lekarskiego. Poza tym stwierdzono występowanie m.in. tojadu sudeckiego, lilii złotogłów, wełnianek, nawłoci alpejskiej, fiołka dwukwiatowego, fiołka sudeckiego żółtego, który w Sudetach rośnie tylko tu i w Karkonoszach, kosodrzewinę i wiele innych rzadkich i cennych gatunków. Na wschodnich zboczach wytworzyły się liczne torfowiska z jedynym znanym obecnie w polskich Sudetach stanowiskiem listery sercowatej. Śnieżnik wraz z otaczającymi górami i rozpościerającą się ku północy Doliną Kleśnicy stanowią jedno z najcenniejszych przyrodniczo miejsc w kraju, z kilkunastoma gatunkami roślin, mających tu jedyne stanowiska w Sudetach (storczyk kukawka, wyblin jednolistny, sesleria tatrzańska) oraz największym sudeckim tworem krasowym – Jaskinią Niedźwiedzią. Dodatkowo jest to jedyne miejsce występowania kozicy w tej części kraju. Co roku Śnieżnik odwiedzają tysiące osób, co niestety wpływa negatywnie na tamtejszą florę, która szczególnie u szczytu jest licznie rozdeptywana przez turystów.