Bażyna czarna

Bażyna czarna (Empetrum nigrum)

Wrzosowate (Ericaeae)

Okres kwitnienia: III-V

Występowanie: Gatunek holoarktyczny, występujący na półkuli północnej. Zwarty zasięg obejmuje głównie Europę północną i wschodnią od Wysyp Brytyjskich i płw. Skandynawskiego (Szwecja, Norwegia), poprzez Finlandię, północną Polskę, kraje nadbałtyckie (Łotwa, Litwa, Estonia), Białoruś i północno-zachodnia część europejskiej Rosji. Poza tym stanowiska stwierdzono w pozostałej części Europy, tj. obszary górskie (Alpy, Karpaty, Sudety), Islandia, Wyspy Owcze, płw. Kolski, Europa Środkowa (Niemcy, Czechy, Austria) a także pojedynczo w Europie Zachodniej (Francja, Holandia) i na Syberii, gdzie występuje od gór Ural do Jakucji. Oderwane stanowiska notowane są także na Dalekim Wschodzie (Delta Amuru, Buriacja, Kamczatka, Sachalin, Wsypy Japońskie) i w północnej części Ameryki Północnej (Aleuty, wybrzeża Pacyfiku od Alaski po Oregon).

W Polsce gatunek stwierdzony wyłącznie w Polsce północnej oraz na terenach górskich, głównie tereny Pomorza, Warmii, Mazur i Suwalszczyzny a także Sudety, Podhale (Tatry, Kotlina Orawsko-Nowotarska( i Bieszczady. Na obszarze Polski środkowej i nie-górskich terenach południowych gatunek nie występuje. Chroniony w kilku parkach narodowych północnej Polski oraz terenów górskich (Borów Tucholskich, Słowiński, Wigierski, Woliński, Bieszczadzki, Tatrzański, Karkonoski, Gór Stołowych).

Na Dolnym Śląsku roślina bardzo rzadka stwierdzona tylko na pojedynczych stanowiskach w wyższych położeniach górskich Sudetów: Karkonosze (Wierzchowina Karkonoska, Kotły Polodowcowe), Góry Izerskie (rez. Torfowiska Doliny Izery), Góry Stołowe (Torfowisko Batorowskie), Góry Bystrzyckie i Masyw Śnieżnika (torfowiska wokół kopuły Śnieżnika). Gatunek chroniony w obu parkach narodowych.