Bodziszek żałobny

Bodziszek żałobny (Geranium phaeum)

Bodziszkowate (Geraniaceae)

Okres kwitnienia: VI-VIII

Występowanie: Gatunek europejski, mający zwarty areał o zasięgu środkowo- południowoeuropejskim, od Pirenejów poprzez Masyw Centralny, Alpy, północe regiony płw. Apenińskiego, płw. Bałkański aż do pasma Karpat. Notowany także w południowej części Niemiec, Polski i krajach Europy Środkowej (Czechy, Słowacja, Węgry, Austria). W pozostałych regionach Europy najczęściej jest to gatunek zawleczony.

W Polsce stwierdzony głównie w części południowej oraz południowo-wschodniej, m.in. Dolny i Górny Śląsk, Małopolska, Podkarpacie, Lubelszczyzna i Polesie. W rozproszeniu także w Polsce Wschodniej (Podlasie Mazowsze). Na północy stwierdzony na kilku pojedynczych stanowiskach pochodzenia antropogenicznego. Chroniony w większości południowopolskich parków narodowych (Bieszczadzki, Pieniński, Gorczański, Tatrzański, Babiogórski, Karkonoski, Gór Stołowych) oraz wielu leśnych rezerwatach przyrody.

Na Dolnym Śląsku przebiega północna granica zwartego zasięgu gatunku, gdzie stwierdzony został zarówno na obszarach Sudetów jak i nizin, sięgając po Wał Trzebnicki i Dolinę Baryczy. Najwięcej stanowisk notuje się w paśmie górskim Sudetów Środkowych, Sudetów Wschodnich oraz Przedgórza Sudeckiego, częstotliwość maleje w kierunku zachodnim. Na nizinie stwierdzony głownie w obszarze Doliny Odry i Równiny Wrocławskiej. Gatunek chroniony w obu parkach narodowych a także wielu leśnych rezerwatach przyrody, zarówno górskich jak i nizinnych, m.in. Jaskinia Niedźwiedzia, Kanigóra, Las Bukowy w Skarysznie, Mszana i Obłoga, Stawy Milickie, Uroczysko Wrzosy, Wąwóz Lipa, Wąwóz Myśliborski, Wąwóz Siedmicki.