Fiołek mokradłowy

FIOŁEK MOKRADŁOWY  (Viola presicifolia)

Fiołkowate (Violaceae)

Okres kwitnienia: V-VII

Występowanie: Pojedyncze stanowiska rozpowszechnione w całej Polsce. Większe skupiska znajdują się wzdłuż głównych rzek kraju m.in. górna Wisła oraz jej odcinki na wysokości Warszawy, Włocławka i Bydgoszczy, a także Warta na środkowym odcinku. Poza tym pojedyncze stanowiska w Kotlinie Sandomierskiej, na Mazurach, Pomorzu oraz w centralnej Wielkopolsce.

Najwięcej stanowisk odnotowano na Śląsku, wzdłuż Odry i jej dopływów oraz na Przedgórzu Sudeckim. Najliczniej występuje na środkowym odcinku Odry ciągnącym się od Opola po Głogów wraz z dopływami (Bystrzyca, Oława, Widawa, Kaczawa, Bóbr, Kwisa, Krzycki Rów). Występuje też na podmokłych terenach miejskich jak mokradła na wrocławskich Terenach Wodonośnych oraz wokół Lasu Strachocińskiego we wschodniej części Wrocławia. Odnotowany w kilku rezerwatach i parkach krajobrazowych (m.in. Doliny Baryczy, Doliny Jezierzycy, Ślężańskim, Doliny Bystrzycy) i obszarach Natura 2000.

Środowisko: Jak sama nazwa wskazuje, jest to gatunek preferujący tereny wilgotne, podmokłe głównie aluwia, torfowiska przejściowe, łąki selernicowe. Najczęściej na terenach otwartych, nasłonecznionych lub jasnych na glebie ubogiej (oligotroficznej), kwaśnej składającej się z gliny ciężkiej i iłów. Występuje w zbiorowiskach trwale lub okresowo wilgotnych łąk kośnych, szczególnie w związku (ChSC All.) Cnidion dubii i zespole (Ass.) Violo-Cnidietum dubii.

Opis ogólny: Roślina objęta ochroną ścisłą, w Czerwonej liście roślin i grzybów Polski zaklasyfikowana jako gatunek wymierający-krytycznie zagrożony (E). Głównymi zagrożeniami jest zanikanie siedlisk wskutek osuszania mokradeł, obniżania się poziomu wód gruntowych, zmiany stosunków wodnych, stosowania intensywnej gospodarki rolnej, zarastania terenów otwartych przez drzewa i krzewy (sukcesja leśna).

Tworzy mieszańce z innymi fiołkami, m.in. fiołkiem leśnym, fiołkiem psim, fiołkiem Rivina.