Krwawnica wąskolistna

Krwawnica wąskolistna, k. hyzopolistna (Lythrum hyssopifolia)

Bardzo rzadka i mało znana krewniaczka, dużej i wszędobylskiej krwawnicy pospolitej. Jest to gatunek namuliskowy, przystosowany do bardzo specyficznego i nieprzewidywalnego środowiska jakim są wysychające brzegi stawów i rzek. W efekcie gatunek może się pojawiać w różnym okresie czasu, by szybko zakwitnąć i wydać nasiona, a następnie zniknąć na wiele lat na danym terenie, dopóki nie nastaną ponownie odpowiednie warunki.

Krwawnicowate (Lythracea)
Okres kwitnienia: VI-IX

Gatunek kosmopolityczny, którego stanowiska stwierdzono na wszystkich kontynentach, za wyjątkiem Antarktydy. Areał występowania jest bardzo nierównomierny i rozproszony. W Europie gatunek stwierdzono w szerokim pasie obejmującym większą część Europy Zachodniej, Środkowej i Południowej. Gatunek nie występuje na północy (większość Skandynawii, kraje Bałtyckie, Irlandia, Dania), północnym-wschodzie (większa część Rosji) a także na terenach górskich. W Polsce jest to takson rzadki, posiadający bardzo rozproszone stanowiska głównie w południowej, zachodniej i środkowej Polsce. Stwierdzony został m.in. w Kotlinie Sandomierskiej, na Nizinie Środkowomazowieckiej, Nizinie Śląsko-Łużyckiej, w Niecce Nidziańskiej, Pradolinie Toruńsko-Eberswaldzkiej oraz na Śląsku. Na północy i w pasie wyżyn jest to gatunek bardzo rzadki.

Dolny Śląsk (wraz z Górnym) stanowił dawniej główne miejsce występowania w Polsce, gdzie koncentrowała się największa liczba stanowisk. Obecnie wiele z nich jest uznawanych za wymarłe lub o niejasnym statusie. Do miejsc z dużą koncentracją stanowisk należała dolina Odry wraz z jej dopływami (Barycz, Bystrzyca, Łacha, Oława, Widawa) oraz Nizina Śląsko-Łużycka. Gatunek ze względu na dosyć specyficzną biologię może być często przeoczany. W najnowszej literaturze do miejsc o najbardziej aktualnym statusie należy dolina Bystrzycy wraz ze Zbiornikiem Mietkowskim, dolina Łachy, dolina Baryczy wraz ze Stawami Milickimi, Masyw Ślęży oraz Bory Dolnośląskie i tereny Równiny Przemkowskiej wraz ze Stawami Przemkowskimi.

Jest to roślina jednoroczna będąca gatunkiem terenów otwartych, dobrze nasłonecznionych, na glebie wilgotnej lub wybitnie wilgotnej, często ze stagnującą wodą. Są to miejsca obejmujące podmokłe i bagienne fragmenty na okresowo odsłaniających się odcinkach brzegów rzek, jezior oraz na szlamie stawów po spuszczeniu wody. Głównie są to siedliska roślinności namuliskowej o krótkim okresie trwania, przeważnie pomiędzy kolejnymi zalaniami brzegów wodą. W środowisku naturalnym krwawnica porasta brzegi w czasie niskiego poziomu lustra wody, głównie w okresie przypadającym na drugą połowę sezonu wegetacyjnego (późne lato, wczesna jesień). Na stawach rybnych rozwój jest ściśle uzależniony od terminów spuszczania wody oraz ogólnego charakteru zbiornika, przez co sezon wegetacyjny może przypadać zarówno na późną wiosnę jak i lato oraz jesień. Sama roślina preferuje muliste, organiczno-mineralne i podmokłe podłoże, głównie na piaskach gruboziarnistych. Notowana na przybrzeżnych wodach oraz odsłoniętych dnach oligo- i mezotroficznych jezior. Jest to gatunek typowy dla zbiorowisk drobnych teriofitów i bylin na okresowo zalewanych brzegach i dnach stawów rybnych z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea. Poza Polską spotykana także na podmokłych wrzosowiskach, solniskach, młakach oraz na torfowiskach przejściowych.