Ostróżka wyniosła

28 lipca 2018 Wyłączono przez admin

Ostróżka wyniosła (Delphinium elatum)


Jaskrowate (Ranunculaceae)

Okres kwitnienia: VII-VIII

Rzadki gatunek wschodnioeuropejsko-syberyjski, którego zwarty areał obejmuje północne i środkowe tereny europejskiej części Rosji a także zachodnią i środkową Syberię. Poza tym notowany w górskich obszarach Europy (Alpy, Karpaty, Sudety), na płw. Skandynawskim, w Finlandii, krajach nadbałtyckich (Litwa, Łotwa, Estonia) oraz w dorzeczach wielkich rzek syberyjskich (Lena, Ob, Jenisej).

W Polsce gatunek rzadki, notowany jedynie w kilku pasmach górskich w południowej części kraju (Bieszczady, Tatry, Sudety). Chroniona w kilku parkach narodowych (bieszczadzki, tatrzański, karkonoski) oraz nielicznych rezerwatach przyrody. Na Dolnym Śląsku występuje na kilku stanowiskach w różnych regionach Sudetów, m.in. Śnieżne Kotły w Karkonoszach, dolina Kleśnicy w Masywie Śnieżnika oraz nielicznie w Górach Bystrzyckich i Górach Bardzkich. Chroniony w Karkonoskim Parku Narodowym oraz dwóch rezerwatach przyrody (Jaskinia Niedźwiedzia i Śnieżnik Kłodzki).

Gatunek wysokogórsko-syberyjski o szerokim spektrum siedliskowym. Preferuje stanowiska chłodne, od nasłonecznionych po widne i półcieniste, wilgotne, na glebach żyznych, zasobnych w próchnicę i często bogate w rumosz wapienny, choć spotykany także na granicie. Przeważnie w dużej bliskości cieków wodnych, źródlisk i na stokach dolin rzecznych, na siedliskach ziołorośli, traworośli, obrzeżach lasów, brzegach potoków a w wyższych położeniach górskich także piargi, zarośla kosodrzewiny i łąki górskie. Jest to gatunek charakterystyczny dla siedlisk wysokogórskich ziołorośli i traworośli (Betulo-Adenostyletea). Mimo rzadkości gatunek nie podlega ochronie, na szczęście większość znanych stanowisk zlokalizowana jest w obrębie parków narodowych i rezerwatów przyrody.