Pleszczotka górska

1 grudnia 2017 Wyłączono przez admin

PLESZCZOTKA  GÓRSKA  (Biscutella laevigata)

Kapustowate (Brassicaceae)

Okres kwitnienia: VI-VIII

Wygląd:

Występowanie: Wyspowo na terenie całej Europy za wyjątkiem obszarów północnych, Wysp Brytyjskich, Rosji i południowo-wschodnich krańców półwyspu Bałkańskiego. Rozpowszechniona głównie w regionach górskich. W Polsce areał ograniczony do południa kraju, głównie na Wyżynie i Nizinie Śląskiej, w paśmie Sudetów oraz wyspowo w Karpatach.

W Tatrach stosunkowo częsta. Rośnie na większości pięter górskich (za wyjątkiem piętra turniowego), m.in. Kopieniec Wielki, Czerwone Wierchy, Kasprowy Wierch, Dolina Mułowa, Dolina Bystrej, Dolina Kościeliska. W innych częściach Karpat, stwierdzona m.in. w Pieninach (szczyt Płaśnie w Grupie Golicy), Bieszczadach i Beskidzie.

W Sudetach stosunkowo rzadka, występuje wyspowo w Górach Kaczawskich i Kotlinie Kłodzkiej. Odnotowywana na kilku obszarach chronionych, m.in. parki narodowe (Tatrzański, Pieniński) oraz na specjalnie powołanym użytku ekologicznym „Obszar występowania pleszczotki górskiej”, utworzonym na hałdzie cynkowo-ołowianej w Bolesławiu (powiat raciborski).

Środowisko: Gatunek górski. Występuje na stanowiskach słonecznych, suchych, głównie o wystawie południowej lub zachodniej. Preferuje gleby przepuszczalne, o odczynie zasadowym (roślina wapieniolubna). Odnotowywana na piargach, górskich murawach, szczelinach i półkach skalnych, wywierzyskach oraz na terenach antropogenicznych takich jak hałdy odpadów kopalnianych. M.in. na Śląsku stwierdzona na hałdach galmanowych (mieszanina mineralna złożona z drobnoziarnistego smithsonitu lub monheimitu oraz dolomitu, kalcytu, goethytu, galemów (galmany czerwone), minerałów ilastych, kwarcu, oraz hemimorfitu.).

Gatunek charakterystyczny dla zbiorowiska z klasy wysokogórskich muraw nawapiennych (Seslerietea varia).

Opis ogólny: Roślina jest klasyfikowana jako metalofit. Jest to grupa roślin, charakteryzująca się zdolnościami do przetrwania w środowisku zanieczyszczonym metalami ciężkimi (np. cynk, nikiel, ołów). Takim przykładem jest pokopalniana hałda galmanowa w Bolesławiu na Śląsku, w której znajdują się duże ilości zynku, ołowiu i kadmu. Objęta ochroną w postaci użytku ekologicznego dla ochrony pleszczotki górski.

Roślina pomimo zamieszczenia na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, w grupie V (gatunki narażone na wyginięcie na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania), nie została objęta ochroną gatunkową. Stąd też, istnieje duże zagrożenie niszczenia stanowisk tej stosunkowo rzadkiej rośliny. Ochrona części stanowisk w dwóch parkach narodowych i jednym użytku ekologicznym, zapewnia ochronę tylko dla części populacji. Pozostałe stanowiska na Dolnym i Górnym Śląsku nie są objęte żadną ochroną.

Pleszczotka górska jest ważnym gatunkiem żywicielskim dla gąsienic rzadkiego, górskiego motyla bielinka bryonie (Pieris bryoniae) z rodziny bielinkowatych. Jest ona jedną z kilku roślin, którymi żywią się gąsienice tego gatunku. Pozostałe rośliny to gęsiówka Hallera, smagliczka skalna, smagliczka górska i tobołki polne.