Storczyca kulista

Storczyca kulista (Traunsteinera globosa)

Storczykowate (Orchidaceae)

Okres kwitnienia: VI-VII

Gatunek europejski, który występuje wyspowo na górskich i wyżynnych terenach Europy od Pirenejów poprzez Alpy, Apeniny, Sudety, Karpaty i góry w zachodniej Bułgarii. Poza tym wyspowo stwierdzony także we francuskim Masywie Centralnym, w południowych Niemczech, na płw. Bałkańskim i w zachodniej części Ukrainy. Lokalnie jest to gatunek częsty (zwłaszcza w Alpach). Występuje od 200 m n.p.m. (Węgry) do 2150 m n.p.m. (Alpy). W Polsce jest to gatunek rzadki, którego główny areał obejmuje południową i południowo-wschodnią Polskę, tj. Karpaty i Kotlinę Sandomierską. Storczyca szczególnie dużą liczbę stanowisk posiada w karpackich parkach narodowych (Bieszczadzki, Gorczański, Magurski, Tatrzański i Pieniński). Pojedyncze stanowiska stwierdzano także na północny Polski (zachodniopomorskie), jednak populacje te są od dawna nie potwierdzone.

Na Dolnym Śląsku jest to gatunek skrajnie rzadki. Przed wojną notowany na wielu stanowiskach w Sudetach i na nizinnej części. Obecnie potwierdzony wyłącznie z zachodniej części powiatu kłodzkiego, gdzie występuje na 3 stanowiskach: Góry Stołowe (2 stanowiska w obrębie parku narodowego) i Góry Orlickie (nowa populacja odkryta w II dekadzie obecnego wieku).

Gatunek typowo górski, który występuje od regla dolnego po piętro alpejskie. Preferuje stanowiska otwarte, dobrze nasłonecznione i wilgotne, na glebie umiarkowanie żyznej (oligotroficznej, mezotroficznej), mineralnej, próchniczej, często także na podłożu torfowym, zarówno na płaskich terenach jak i stromych zboczach. Posiada dość szerokie spektrum ekologiczne, notowana jest na górskich łąkach konietlicowych, ziołoroślach górskich, traworoślach, wysokogórskich murawach, półkach i szczelinach skalnych, a także na zasadowych młakach, kwietnych murawach bliźniczkowych i na obrzeżach obszarów źródliskowych. W Sudetach stanowiska odnotowano na łąkach konietlicowych (Góry Stołowe) i w górskich ziołoroślach (Góry Orlickie).