Wełnianeczka

Wełnianeczka

1 maja 2021 Wyłączono przez admin

WEŁNIANECZKA (Trichophorum)

Wełnianeczka to pokrewny rodzaj dobrze znanych i pospolitszych wełnianek. Rośliny charakteryzują się mniejszymi rozmiarami oraz są znacznie rzadsze. Ich areał występowania ograniczony jest głównie do terenów Polski północnej i izolowanych populacji w wyższych położeniach górskich, gdzie większość stanowisk chroniona jest w rezerwatach przyrody i parkach narodowych. 


Wełnianeczka alpejska (Trichophorum alpinum)

Ciborowate (Cyperaceae )

Okres kwitnienia: V-VII

Gatunek występujący na półkuli północnej obejmując swoim zasięgiem głównie północną Europę (płw. Skandynawski, Finlandia, Estonia, Dania), Alpy oraz północno-wschodnią część Ameryki Północnej (obszar Zatoki św. Wawrzyńca, Labrador, Nowa Fundlandia). Rozproszone i często izolowane stanowiska występują także w Europie Środkowej (Pomorze, Sudety, Pireneje, Karpaty), Europie Wschodniej, Azji Wschodniej (południowo-wschodnia Syberia, Kamczatka, Hokkaido) oraz w Ameryce Północnej (Kanada, Alaska, Kraina Wielkich Jezior). W Polsce jest to gatunek rzadki, znany głównie z terenów północno-wschodnich (Suwalszczyzna, wschodnie Mazury) a także z izolowanych stanowisk na Równinie Opolskiej, Pomorzu Zachodnim, Sudetów i Tatr (Miedziane, nad Wielkim Stawem Polskim, Stawem Litworowym Gąsienicowym i Morskim Okiem). Na Dolnym Śląsku jest to gatunek rzadki, stwierdzony wyłącznie z wyższych fragmentów Sudetów Zachodnich (Góry Izerskie, Karkonosze) oraz z niepotwierdzonych od dawna rejonów w Górach Kamiennych. Większość stanowisk chroniona jest w ramach rezerwatu przyrody Torfowiska Doliny Izery oraz w Karkonoskim Parku Narodowym.

Gatunek torfowiskowy, występujący na terenach otwartych, dobrze nasłonecznionych, często wietrznych. Podłoże silnie wilgotne lub podmokłe, kwaśne i bogate w kwasy humusowe. Preferuje gleby typowo torfowe z bogatą i grubą warstwą mszystą składającą się z mchów torfowców. Występuje najczęściej w obszarach kępkowych torfowisk wysokich tworząc zbiorowiska roślin trawiastych na mszarach torfowcowych ze związku Sphagnetalia magellanici. W Polsce gatunek występuje także w podmokłych zaroślach kosodrzewiny, obszarach źródliskowych i wysięków wodnych, torfowiskach wysokich i wszelakich zbiorowiskach krzewinkowo-torfowcowych występujących na  kwaśnych, oligotroficznych i dystroficznych siedliskach zasilanych głównie lub wyłącznie przez wody opadowe. Jest to gatunek charakterystyczna dla niskoturzycowych torfowisk niskich i przejściowych z klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae.


Wełnianeczka darniowa (Trichophorum cespitosum)

Ciborowate (Cyperaceae )

Okres kwitnienia: V-VII

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej, gdzie zwarty zasięg obejmuje rejony Europy Północnej i Zachodniej (Wyspy Brytyjskie, płw. Skandynawski, Alpy, Islandia wybrzeża Francji, Beneluksu, Niemiec) i rejony północno-wschodnie Ameryki Północnej (wschodnia Kanada, rejony Zatoki św. Wawrzyńca). Pojedyncze i rozproszone stanowiska występują w pozostałych rejonach Europy (głównie płw. Iberyjski, Karpaty, Sudety, Bułgaria, północna część Rosji), w Ameryce Północnej (Kanada, wybrzeża Grenlandii, Kraina Wielkich Jezior, Góry Skaliste, Alaska, Aleuty) oraz we wschodniej Azji (południowa i wschodnia Syberia, Kamczatka, Kuryle, Japonia). W Polsce gatunek występuje głównie na Pomorzu (Pomorze Gdańskie i Środkowe) oraz na pojedynczych stanowiskach w Sudetach, okolicach Tarnowskich Gór i na Mazurach. Na Dolnym Śląsku gatunek znany jest wyłącznie z najwyższych fragmentów Sudetów Zachodnich (Góry Izerskie, Karkonosze), gdzie wszystkie populacje chronione są w ramach rezerwatu przyrody Torfowiska Doliny Izery oraz w Karkonoskim Parku Narodowym.

Gatunek torfowiskowy, występujący na terenach otwartych, nasłonecznionych lub jasnych. Podłoże silnie wilgotne lub podmokłe, kwaśne i bogate w kwasy humusowe. Preferuje gleby typowo torfowe lub bagienne z bogatą i grubą warstwą mszystą składającą się z mchów torfowców. Występuje najczęściej w obszarach kępkowych torfowisk wysokich a na terenach nadmorskich jest składnikiem atlantyckich torfowisk wrzoścowych. W Polsce gatunek występuje także w podmokłych zaroślach kosodrzewiny, obszarach źródliskowych i wysięków wodnych, torfowiskach wysokich i wszelakich zbiorowiskach krzewinkowo-torfowcowych występujących na  kwaśnych, oligotroficznych i dystroficznych siedliskach zasilanych głównie lub wyłącznie przez wody opadowe. Jest to gatunek typowy dla zbiorowisk krzewinek i roślin trawiastych na mszarach torfowcowych ze związku Sphagnetalia magellanici.