Zwierzyniec

Zwierzyniec

26 listopada 2017 Wyłączono przez admin

Niewielki ale bardzo cenny przyrodniczo rezerwat położony przy głównym wejściu do Lasów Oławskich. Stanowi swoistą wizytówkę albowiem prezentuje niemal wszystko co można spotkać na tym terenie, czyli przebogate grądy kokoryczowe, które wiosną barwią niemal całe runo leśne w barwach fioletu i różu. Towarzyszą im zawilce, jasnoty, podbiały, fiołki oraz rzadkie żywce bulwiaste, które są gatunkiem charakterystycznym dla starych lasów o charakterze puszczańskim, co tylko dowodzi o wartości przyrodniczej Zwierzyńca. 



Typ ochrony: leśny

Data utworzenia: 1958

Powierzchnia: 8,55 ha

Powiat: Oławski

Gmina: Oława

Nadleśnictwo: Oława


Rezerwat  został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 stycznia 1958 roku (MP nr 10 poz. 63) w sprawie uznania za rezerwat przyrody.

Położenie: Rezerwat zlokalizowany jest we wschodniej części województwa, w obrębie Pradoliny Wrocławskiej na odcinku miasta Oławy, dokładniej w zachodniej części kompleksów leśnych zwanych Lasami Oławskimi (Lasami Ryczyńskimi) i  i obejmuje oddziały 165 f, g, i, k nadleśnictwa Oława. Istnieją plany powiększenia rezerwatu i jego otuliny o powierzchnię 155 f, h; 156 c, d, f, h; 164 d obrębu leśnego, o łącznej powierzchni 17,4 ha.

Roślinność: Głównym celem ochrony obszaru jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych liściastego lasu o charakterze naturalnym z udziałem dębu oraz z domieszką innych gatunków i bogatym runem. W rezerwacie dominuje typowy dla otaczających go terenów łęg wiązowo-jesionowy (Ficario-Ulmetum minoris), którego drzewostan buduje zbudowany jest głównie z dębu szypułkowego, jesionu wyniosłego, lipy drobnolistnej i klonu jaworu oraz odmianę wilgotną (niską) grądu środkowoeuropejskiego (Galio sylvatici-Carpinetum) z dużym udziałem wiązu pospolitego i wiązu górskiego. Wiele drzew osiągnęło rozmiary drzew pomnikowych, charakteryzuje je pokaźny wzrost i grubość pnia. Flora rezerwatu charakteryzuje się bardzo dużym bogactwem. Badania wykazały występowanie 190 gatunków roślin naczyniowych z 48 rodzin, w tym wiele rzadkich taksonów jak: czosnek niedźwiedzi, dziurawiec kosmaty, przetacznik górski, wilczomlecz sztywny, starzec Fuchsa, gnieźnik leśny, kalina koralowa, złoć mała, kokorycz pełna, trędownik omszony, żywokost bulwiasty i kopytnik pospolity. Wiosną w runie leśnym dominuje kokorycz pusta, która w wielu miejscach tworzy gęste, niemal jednogatunkowe płaty. Oprócz wcześniej wymienionych roślin, towarzyszą jej inne wiosenne geofity jak ziarnopłon wiosenny, śnieżyca wiosenna, śnieżyczka przebiśnieg, szczawik zajęczy, jasnota biała, gajowiec żółty, zawilec gajowy, zawilec żółty i groszek wiosenny.

 

Fauna: Ze względu na małe rozmiary rezerwatu, nie stanowi on typowej ostoi zwierząt. Są one tutaj gośćmi albowiem rezerwat stanowi integralny fragment większego kompleksu leśnego jakim są Lasy Oławskie. Mimo wszystko, kompleksowe badania wykazały obecność licznych ssaków: ryjówka aksamitna, jeż zachodni, wiewiórka pospolita, gronostaj, borowiec wielki, karlik malutki, nocek duży; ptaków: świstunka, dzięcioł duży, modraszka, kowalik, świergotek drzewny, śpiewak, siniak, kukułka, dzięcioł zielonosiwy, sójka, gajowka, muchołówka białoszyja; płazów: traszka zwyczajna, ropucha szara, żaba trawna, żaba moczarowa. Ze względu na dużą ilość martwego i butwiejącego drewna, bogata jest tutaj entomofauna chrząszczy z rodziny biegaczowatych (biegacz Ulricha, b. skórzasty, tęcznik mniejszy, tęcznik liszkarz) oraz owadów saproksylicznych, w tym również uznawanych za relikty lasów pierwotnych. Występuje tu m.in. pachnica dębowa, kwietnica okazała, kozioróg dębosz, ciołek matowy, dębosz żukowaty, Oxylaemus cylindricus, Tenebrio opacus, Pycnomerus terebrans i Lacon quercu.

Wrażenia osobiste: Bardzo pozytywne. Wg mojej oceny jest to najcenniejszy rezerwat na terenie Lasów Oławskich, który charakteryzuje się bardzo bogatą roślinnością. Szczególnie wiosną, runo leśne przemienia się w wielobarwny kobierzec kwiatów, składający się m.in. z kokoryczy, czosnku niedźwiedziego, śnieżyczki, żywca, jasnoty, złoci, zawilców itd. Występuje tu bardzo wiele powalonych martwych drzew, które w większości są obrośnięte mchem i grzybami, dodając rezerwatowi niemal puszczański charakter. Jedynym poważniejszym zagrożeniem jest bardzo silna antropopresja, albowiem rezerwat znajduje się jednocześnie przy terenach mieszkaniowych i przy głównym wejściu na teren lasów, stąd też przewija się tu bardzo wiele osób. Powoduje to ryzyko zaśmiecenia lub niszczenia roślin, w tym wykopywania okazów.


Informacje praktyczne:

  • dobry dojazd, tuż przed rezerwatem i ogólnie wejściem do lasu, znajduje się niewielki parking wraz z oznakowaniem
  • północną i południową granicę rezerwatu wyznaczają ubite drogi, stąd jest to obszar polecany na wycieczkę z dziećmi lub dla osób starszych
  • przy wschodniej części rezerwatu ulokowany jest miejsce do biwakowania oraz tablice informacyjne
  • rezerwat stanowi jeden z odcinków szlaku po oławskich rezerwatach obejmującego także rezerwat Kanigóra, Grodzisko Ryczyńskie oraz użytek ekologiczny Łąka Zimowitowa
  • najlepsze terminy przyrodnicze do zwiedzania: kwiecień (kokorycz i inne wiosenne geofity), maj (czosnek niedźwiedzi), jesień (grzyby)