Podkolan zielonawy

PODKOLAN  ZIELONAWY (Platanthera chlorantha)

Storczykowate (Orchidaceae)

Termin kwitnienia: VI-VII

Gatunek europejski, rozprzestrzeniony w większej części Europy, gdzie zwarty areał obejmuje tereny od Wysp Brytyjskich, poprzez Francję, Niemcy, Włochy, kraje alpejskie, kraje środkowoeuropejskie (Polska, Czechy, Węgry, Słowacja), kraje Bałkańskie, południową Skandynawię, i środkową część Europy Wschodniej (Białoruś, Litwa, północna Ukraina). Poza tym pojedyncze stanowiska na Kaukazie, w Azji Mniejszej, północnej Hiszpanii, wyspach śródziemnomorskich (Korsyka, Sardynia, Sycylia, Cypr) i miejscami na północy Europy.

W Polsce gatunek rozprzestrzeniony w niemal całym kraju, gdzie większa liczba stanowisk notowana jest w części wschodniej i południowej, głównie Warmia, Mazury, Lubelszczyzna, Małopolska, Śląsk a także tereny górskie (Sudety, Karpaty, Góry Świętokrzyskie). W regionach zachodnich i środkowych znacznie rzadszy, na Mazowszu i Ziemi Lubuskiej praktycznie nie występuje. Chroniony w wielu parkach narodowych (Pieniński, Gór Stołowych, Woliński, Białowieski, Magurski) oraz rezerwatach przyrody.

Na Dolnym Śląsku rozprzestrzeniony przede wszystkim w Sudetach, na niżu bardzo rzadki. Występuje głównie w Sudetach Środkowych i Zachodnich a także na Przedgórzu Sudeckim i Pogórzu Zachodniosudeckim. Do miejsc o największej koncentracji stanowisk należą obszary Ziemi Kłodzkiej (Góry Stołowe wraz z parkiem narodowym, Pasmo Krowiarki, Góry i Pogórze Orlickie). Chroniony w kilku rezerwatach przyrody oraz na wielu obszarach Natura 2000.

Gatunek o stosunkowo szerokim spektrum siedliskowym, występujący zarówno na terenach otwartych, leśnych a także na ekosystemach pośrednich (okrajki). Preferuje tereny słoneczne jak i zacienione, na glebach wilgotnych do umiarkowanie wilgotnych, o glebie świeżej, żyznej, zasobnej w próchnicę i węglan wapnia. W przypadku terenów otwartych, występuje m.in. na kwietnych murawach bliźniczkowych, murawach kserotermicznych i na górskich łąkach konietlicowych. Podczas gdy w siedliskach leśnych notowany jest głównie w świetlistych dąbrowach, ciepłolubnych buczynach storczykowych i grądach środkowoeuropejskich. Często występuje także w ekosystemach pośrednich (ektonowych) np. okrajki, śródpolne miedze, remizy i zarośla.