Pomniki Przyrody we Wrocławiu cz. V – Sołtysowice

10 sierpnia 2023 Wyłączono przez admin

Osiedle Sołtysowice to niewielkie, peryferyjne osiedle na północy Wrocławia, które nie posiada żadnego parku oraz większych obszarów leśnych. Jednak pomimo tego jest tutaj jedna z większych koncentracji pomników przyrody na północy miasta. Obecnie na osiedlu istnieje 8 pomników, z czego 6 zlokalizowanych jest w tutejszym lesie. Dwa pozostałe obejmują samotny dąb na przy kanale miejskim i dorodny platan na terenie dawnego zespołu pałacowo-folwarcznego.

Typ: pomnik przyrody

Data powołania: 2003, 2004, 2013, 2017

Powiat: Wrocław

Gmina: Wrocław

Nadleśnictwo: Oleśnica Śląska

Większość powołanych tutaj pomników ściśnięta jest w wąskim pasie Lasu Sołtysowickiego, który wije się pomiędzy ogródkami działkowymi i wałem przeciwpowodziowym. Jest to jeden z najmniejszych i najbardziej okrojonych lasów miejskich, gdzie pomimo rozmiarów istnieje bardzo dużo dorodnych drzew, głównie dębów szypułkowych. Teren samego osiedla obfituje w wiele drzew o wymiarach pomnikowych. Są to głównie dęby szypułkowe ale także pojedyncze okazy platanów, wiązów i rozmaitych drzew w przydomowych ogrodach, rosnących tam często jeszcze przed wojną.

Grupa 2 Dębów szypułkowych Quercus robur (Uchwała Nr X/199/03 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 12 czerwca 2003 r.Biuletyn Urzędowy RM Nr 6 poz.164z dnia 30 czerwca 2003 r. ) o obwodzie 522 i 420 cm (wg nowszych pomiarów 544 i 436 cm) oraz wysokości całkowitej 32 i 30 m. Oba drzewa ulokowane są we wschodniej części Lasu Sołtysowickiego w oddziale leśnym 46c. Większy dąb znajduje się około 50 m od leśnej ścieżki, od której oddziela go zagłębienie z zalegającą wodną. Charakteryzuje go postawna budowa i stosunkowo dobra kondycja, jedynie w odziomku notuje się niewielkie uszkodzenia (szyja korzeniowa) oraz odłamania drobniejszych pędów. Ze względu na wielkość, drzewo dobrze wyróżnia się na tle innych, znacznie drobniejszych i młodszych drzew. Mniejszy dąb ulokowany jest bezpośrednio przy ścieżce, nieopodal kanału. Drzewo zaatakowane jest przez grzyby (narażony na wymarcie błyskoporek płaczący Pseudoinonotus dryadeus i pospolity żółciak siarkowy Laetiporus sulphureus). Drzewo posiada niewielkie ubytki w postaci ułamanych gałęzi.

Wiąz górski Ulmus gabra (Uchwała Nr X/199/03 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 12 czerwca 2003 r.Biuletyn Urzędowy RM Nr 6 poz.164z dnia 30 czerwca 2003 r. ) o obwodzie 336 cm (wg nowszych danych 344 cm) i wysokości całkowitej 32 m. Drzewo ulokowane jest w południowej części Lasu Sołtysowickiego, w oddziale leśnym 46c, około 50 m od leśnej ścieżki. Wiąz cechuje się dobrą kondycją, bez widocznych uszkodzeń. Jedynie w jednym z konarów notuje się 2 dziuple. Jest to jeden z bardziej ukrytych pomników w lesie, ulokowany w gęstym podszycie młodych drzewek i krzewów. Najprostsza metoda na jego odnalezienie to znalezienie pomnikowego dębu, który rośnie przy drodze, następnie kierowanie się na północ od niego i wyszukiwanie największego wiązu, na którym będzie tabliczka. Po przejściu kilkudziesięciu metrów drzewo powinno rzucić się w oczy albowiem jest jednym z najokazalszych w tamtym fragmencie lasu.

Dąb szypułkowy Quercus robur (Uchwała Nr XXV/2096/04 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 2004 r.Dz. Urz. Woj. Doln.z dnia 27 sierpnia 2004 r.Nr 160, poz. 2782 ) o obwodzie 421 (wg nowszych pomiarów 427 cm) i wysokości całkowitej 28 m. Drzewo zlokalizowane jest w południowym fragmencie Lasu Sołtysowickiego, po prawej stronie ścieżki idącej od głównego wejścia do lasu, w oddziale leśnym 46c, współrzędne (51.1523, 17.0785). Początek Drzewo charakteryzuje stosunkowo dobra kondycja, mimo niewielkiej próchnicy odziomkowej. Ze względu na występowanie w leśnym siedlisku, korona dębu nie jest silnie wykształcona.

Dąb szypułkowy Quercus robur (Uchwała Nr XXV/2096/04 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 2004 r.Dz. Urz. Woj. Doln.z dnia 27 sierpnia 2004 r.Nr 160, poz. 2782 ) o obwodzie 414 cm (wg nowszych danych 424 cm) i wysokości całkowitej 28 m. Drzewo zlokalizowane jest w północnej części Lasu Sołtysowickiego, w oddziale leśnym 46a (wąski odcinek lasu wciśnięty pomiędzy ogródki działkowe i łąki), około 30 m na wschód od ul. Sołtysowickiej (współrzędne 51.15591, 17.07853). Drzewo charakteryzuje stosunkowo dobra kondycja. Notuje się jedynie niewielkie uszkodzenia, m.in. rana na pniu (20×30 cm) oraz widoczne wypróchnienie pnia.

Platan klonolistny Platanus xhispanica Acerifolia (Uchwała nr XLVI/1091/13 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 27 czerwca 2013 r.) o obwodzie 480 cm i wysokości całkowitej 30 m. Drzewo zlokalizowane jest we wschodniej części osiedla Sołtysowice, przy ul. Sołtysowicka 59a. Dokładniej na terenie dawnego zespołu pałacowo-folwarcznego z okresu 1860-70, w jego przedniej, trawiastej części, około 18 m od Pałacyku i 14 m od skrajni drogi wjazdowej na teren nieruchomości. Drzewo charakteryzuje się dobrym stanem z rozłożystą i bujną koroną, dzięki braku innych drzew w bezpośrednim sąsiedztwie. Notuje się jedynie niewielki posusz gałęziowym do 10 % objętości korony oraz ubytek kieszeniowy na wysokości 4 m o wymiarach 0,25 x 0,60 m. Na pniu kilka guzowatych narośli

Dąb szypułkowy Quercus robur (Uchwała nr XLVIII/1139/17 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 2017 r.) o obwodzie 564 cm i wysokości całkowitej 28 m. Drzewo zlokalizowane jest w północnej części osiedla Sołtysowice, w niewielkim kompleksie zadrzewień będących północną odnogą Lasu Sołtysowickiego, w pobliżu cieku wodnego, który oddziela lasek od Rodzinnych Ogródków Działkowych „Nad Widawą”. Do samego drzewa wiedzie dzika leśna ścieżka nieoznaczona na mapach, która zaczyna się przy ul. Sołtysowickiej, należy nią iść około 500 m (współrzędne 51.160621, 17.074872). Dąb należy do jednych z najbardziej „ukrytych” pomników na terenie miasta. Mimo że drzewo rośnie w zwartym leśnym terenie, jego konary górując nad otaczającym go drzewostanem. W koronie notuje się pojedyncze połamane konary oraz posusz do ok. 20%, ślady żerowania owadów i dziuple. Niewielkie wypróchnienie w odziomku od strony cieku, od odziomka do wysokości 5 m listwa na korze. Ślady ognia w nabiegach korzeniowych, prawdopodobnie wypróchnienie wewnątrz pnia. Mimo tych kilku negatywnych czynników ogólna kondycja zdrowotna jest określana jako dobra.

Dąb szypułkowy Sołtys Quercus robur (Uchwała nr XLVIII/1138/17 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 2017 r.) o obwodzie 625 cm i wysokości całkowitej 22,5 m. Drzewo ulokowane jest w środkowej części os. Sołtysowice, na końcowym odcinku ul. Torfowej, pomiędzy Kanałem Sołtysowickim i Rodzinnymi Ogródkami Działkowymi „Podgrodzie”. Jest to samotnie stojące drzewo, które dzięki braku innych drzew oraz stałemu dostępowi do wody, dzięki obecności kanału, charakteryzuje bardzo rozłożysta i szeroka korona. Na dębie notuje się posusz (ok. 20%) oraz wyłamane konary. Dodatkowo pień jest z napływami korzeniowymi, uszkodzeniem wgłębnym w odziomku oraz licznymi dziuplami, śladami żerowania owadów i dzięciołów. Brak obecności chorobotwórczych grzybów. U podnóża znajduje się granitowy kamień pamiątkowy z napisem „Dąb Sołtys”. Jest to jeden z najgrubszych dębów na terenie miasta i jednocześnie jeden z najmłodszych pomników przyrody.

Informacje praktyczne:

większość pomników zlokalizowana jest na terenach leśnych lub użytków zielonych i dojście do nich jest możliwe wyłącznie pieszo. Jednak jak przystało na miejskie osiedle jest tutaj gęsta sieć dróg umożliwiająca dotarcie jak najbliżej pomników oraz pozostawienie samochodu względnie blisko
jest to teren wybitnie płaski, posiadający gęstą sieć dróg i leśnych ścieżek, dlatego na poszukiwanie pomników można wybrać się z dziećmi lub osobami starszymi. Kilka drzew jest dobrze ukryta w gęstwinie lasu i trzeba mocno wytężyć wzrok w celu odnalezienia zielonych tabliczek
we Wrocławiu występują dziesiątki pomników rozlokowanych niemal w każdym zakątku miasta, z tego względu obszar został podzielony na wiele artykułów: Śródmieście, Wielka Wyspa, Ogród Botaniczny, Zachód Wrocławia, Strachowice, Psie Pole cz.1, Psie Pole cz.2 (Osobowice-Rędzin), Psie Pole cz.3 (Sołtysowice).
najlepsze terminy przyrodnicze do zwiedzania: pomnikowe drzewa najlepiej prezentują się na przełomie kwiecień-maj (gdy wypuszczają świeże liście) oraz w październiku, gdy przybierają złotych, jesiennych barw.